هنگام تماس آشكارساز، دما و توزيع دماي جسم مورد اندازه گيري تا حد امكان نبايد تغيير كند. به اين منظور رعايت نكات زير الزامي است : 

براي اينكه شرايط رسانايي و همرفت گرما تغيير نكند بهتر است ظرفيت گرمايي بخش آشكار كننده در مقايسه با ظرفيت گرمايي جسم مورد اندازه گيري كوچك انتخاب شود. در مورد جسم مورد اندازه گيري با اندازه كوچك دقت خاصي بايد بعمل آيد.

هرگاه دماي جسم مورد اندازه‌گيري يا دماي اطراف آن نامتعادل باشد، بخش آشكار كننده را در امتداد ناحيه همدما قرار دهيد بطوريكه تغييري در توزيع دما بوجود نيايد.

هرگاه در اثر اختلاف دما بين جسم مورد اندازه گيري و محيط اطراف آن گرما بصورت تابش منتقل شود، تماس بخش آشكار كننده با جسم را به گونه اي برقرار سازيد كه تا حد امكان شرايط تابش گرمايي تغيير نكند. بهتر است آهنگ تابشي بخشي از جسم كه با سطح بخش آشكار كننده در تماس است با آهنگ تابشي جسم مورد اندازه گيري يكي باشد. 

دماي المان حس كننده بايد با دماي جسم مورد اندازه گيري يكي باشد، به اين منظور رعايت نكات زير پيشنهاد مي شود: 

تماس فيزيكي جسم مورد اندازه گيري با بخش آشكار كننده كامل باشد. علاوه بر اين، بايد در نظر داشت كه دماي جسمي ديگر هيچ تأثيري بر اندازه گيري نداشته باشد.

از آشكار سازي با كمترين تأخير زماني استفاده شود. تأخير زماني متناسب با ساختار آشكار ساز و نوع جسم مورد اندازه گيري و شرايط آن تغيير مي كند. بعنوان مثال، هنگام اندازه گيري دماي گاز ساكن بوسيله آشكارسازي با ظرفيت گرمايي بالا، تأخير زماني بسيار زياد است.

وقتي دماي جسم مورد  اندازه گيري در حال تغيير باشد، هرچه ثابت زماني كوچكتر شود دماي بخش آشكار كننده سريعتر به دماي جسم مورد اندازه گيري نزديك مي شود و در نتيجه خطاي ناشي از تأخير زماني نيز كوچكتر مي شود.

حتي وقتي دماي جسم مورد اندازه گيري تغيير نمي كند، جسم مورد اندازه گيري بايد براي مدتي طولاني با المان حس كننده كاملاً در تماس باشد تا دماي هر دو يكسان شود. بعنوان مثال، اگر ثابت زماني سه بار اندازه گيري شود، اختلاف دماي بين سه بار اندازه گيري نبايد بيشتر از يك درصد اختلاف دماي اوليه باشد.

در مورد آشكار ساز با لوله محافظ، طول مناسبي از لوله محافظ بايد با جسم مورد اندازه گيري در تماس باشد.

هنگام اندازه گيري دماي گازهاي داغ، توصيه مي شود لوله محافظ فلزي را تا طولي معادل 15 تا 20 برابر قطر آن و لوله محافظ غير فلزي را تا طولي حدود 10 تا 15 برابر قطر آن در محيط مورد اندازه گيري فرو بريد.

هنگام اندازه گيري دماي سيال در يك لوله، لوله محافظ را درون لوله سيال فرو بريد. اگر لوله سيال آنقدر باريك باشد كه نتوان طول مناسبي ازلوله محافظ را درآن فرو برد، از بخش خميده  لوله سيال طوري استفاده كنيد كه لوله محافظ در جهت  جريان رو به بالاي سيال قرار گيرد.

هنگام اندازه گيري دماي سطح ، بخش آشكار كننده بايد در تمام طول سطح با آن در تماس باشد و دماي آن با دماي جسم مورد اندازه گيري يكي باشد.

در اندازه گيري دماي گاز، هرگاه انتقال گرما از طريق تابش بين بخش آشكار كننده و خارج از محيط اندازه گيري زياد باشد با استفاده از حفاظ تابشي خطا كاهش مي يابد.

توصيه مي شود ساختار آشكار ساز مورد استفاده به گونه اي انتخاب شود كه با محيط مورد اندازه گيري برهم كنش منفي نداشته باشد.