هنگام اندازه گيري دما براي برقراري تماس گرمايي و مكاني مناسب بين المان حس كننده دماسنج و جسم مورد اندازه گيري توجه به نكات زير ضروري است:

اندازه گيري دماي داخل جسم جامد

در اندازه گيري دماي داخل جسم جامد، سوراخ نسبتاً عميقي براي فرو بردن المان حس كننده دماسنج تعبيه مي شود تا بتوان از دماسنج تماسي استفاده كرد. براي برقراري تماس مناسب بين المان حس كننده و جسم جامد، بهتر است از مايع مناسبي در سوراخ استفاده شود. اگر ابعاد جسم جامد كوچك باشد، از ترموكوپلي با سيم هاي نازك با عايق بندي الكتريكي استفاده مي شود تا پيوندگاه اندازه گيري ترموكوپل و جسم جامد بطور كامل در تماس گرمايي با يكديگر قرارگيرند.

در مورد جسم جامد با رسانايي گرمايي پايين، استفاده از ترموكوپلي با سيم هاي نازك توصيه مي شود. براي كم كردن خطاي ناشي از رسانايي گرمايي سيم، بهتر است ترموكوپل را در امتداد ناحيه همدماي پيش بيني شده جسم جامد در مجاورت المان حس كننده قرار دهيد.

هرگاه براي اندازه گيري دماي داخلي با استفاده از يك دماسنج غير تماسي سوراخي روي جسم جامد تعبيه شده باشد، توزيع دما در بعضي مواقع متناسب با همرفت ايجاد شده در سوراخ تغيير مي كند. 

عموماً دماي سطح جسم جامد به دليل اثرات ماده اي كه با آن در تماس است با دماي داخل آن تفاوت دارد (اين مواد اغلب گازها هستند). در اندازه گيري دماي سطح، شرايط گرمايي سطح حتي مي تواند با تماس خود دماسنج نيز تغيير كند. در مورد دماسنج تماسي، بهتر است از دماسنجي با المان حس كننده با اندازه كوچك استفاده شود. هنگام بكارگيري ترموكوپل بعنوان حسگر، روش هاي زير را بكار بريد :

براي برقراري تماس بهتر با سطح جسم جامد، پيوندگاه اندازه گيري ترموكوپل را به پولكي مسي لحيم كنيد (براي مثال ، پولكي به ضخامت 2/0 تا 5/0 ميليمتر و به طول 30 ميليمتر) اين پولك بايد بطور محكم با سطح جسم جامد در تماس باشد.

هنگام اندازه گيري دماي جسمي با ضخامت قابل ملاحظه، شيار باريكي روي سطح جسم تعبيه كنيد و دماي سطح را با استفاده از ترموكوپلي كه در اين شيار قرار مي دهيد اندازه گيري كنيد.

همچنين مي توان دماي سطح را با برون يابي از مقادير دماهاي اندازه گيري شده در سه نقطه متفاوت از نظر عمق نسبت به سطح جسم مورد اندازه گيري بدست آورد. 

اندازه گيري دماي مايع

از آنجا كه مايع با بخش آشكار كننده تماس خوبي برقرار مي سازد، با استفاده از يك دماسنج تماسي و رعايت نكات زير اندازه گيري دماي مايع با درستي بالا امكان پذير است.

براي دستيابي به توزيع دماي مايع، بهتر است از بخش آشكار كننده اي با ظرفيت گرمايي كوچك استفاده شود.

در صورتيكه مايع كاملاً به هم زده شود مي توان ميانگين دماي مايع را در يك نقطه از مايع اندازه گيري كرد.

براي اندازه گيري دماي مايع داخل يك لوله كه ايجاد طول تماس مناسب در آن دشوار است، بهتر است بخش آشكار كننده بطور كامل با مايع در تماس باشد.

اندازه گيري دماي گاز

بطور كلي، گاز ظرفيت گرمايي و رسانايي گرمايي پاييني دارد و همرفت در آن به آساني بوجود مي آيد، بنابراين دماي آن در اكثر موارد يكنواخت نيست. حتي نقاط مختلف يك شعله در حالت تعادل گرمايي نيستند، و بطور كلي تغيير دما بصورت تابعي از زمان و مكان قابل ملاحظه است، بنابراين اندازه گيري صحيح دما دشوار است.

دماسنج تماسي با بخش آشكار كننده كوچك را مورد استفاده قرار دهيد و ، براي بهبود بخشيدن به تماس گرمايي بين بخش آشكار كننده و گاز، بهتر است ناحيه تماس آن دو را بزرگتر كنيد.

اگر تابش گرمايي به جاي جسم مورد اندازه گيري از طريق گاز صورت پذيرد، بخش آشكار كننده بايد با يك حفاظ تابشي پوشانده شود. بطور كلي، در اندازه گيري دماي گاز به دليل ظرفيت گرمايي آشكار ساز تأخير زماني زياد است. به خصوص، در مورد گاز ساكن، تاخير زماني قابل ملاحظه است، بنابراين توجه به نكات زير الزامي است:

براي اندازه گيري دماي گاز در اتاق ، بخش آشكار كننده بايد از ديواره و نظاير آن مجزا بوده و در حفاظ تابشي قرار داده شود تا در معرض پرتوهاي مستقيم خورشيد و نظاير آن قرار نگيرد.

براي اندازه گيري ميانگين دما، به منظور ايجاد دمايي يكنواخت گاز بايد به هم زده شود.

براي اندازه گيري دماي گاز در لوله اي كه در آن ايجاد طول تماس مناسب دشوار است، بهتر است بخش آشكار كننده كاملاً با گاز در تماس باشد. 

براي اندازه گيري صحيح دماي گاز هاي داغ، با فرو بردن لوله اي مسدود و مقاوم در برابر گرما در گاز داغ، دماي ته اين لوله بايد از داخل با استفاده از يك آذرسنج نوري يا با بكارگيري دماسنج تابشي اندازه گيري شود.